pulse

Kardiowerter-defibrylator (ICD)

Kardiowerter-defibrylator powszechnie nazywany ICD, to urządzenie które potrafi rozpoznać groźną dla życia arytmie i przywrócić prawidłowy rytm serca. Przeczytaj jak działa ICD i komu się go wszczepia?

Kardiowerter-defibrylator (ang. ICD – Implantable Cardioverter-Defibrillator) to wysokoenergetyczne urządzenie elektroniczne, wszczepiane pacjentom, u których występują lub mogą wystąpić groźne dla życia szybkie arytmie (tachyarytmie). Urządzenie potrafi dostarczyć impuls o wysokiej energii, który przerywa arytmię i przywraca naturalny rytm serca.

Wskazania do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora
Wszczepialny kardiowerter-defibrylator to miniaturowa wersja defibrylatora w jaki wyposażone są załogi reanimacyjne. Umieszczony pod skórą potrafi przyjść z pomocą od razu po wystąpieniu groźnej dla życia arytmii, co pozwala uratować takich pacjentów, gdyż czas odgrywa tu kluczową rolę. Urządzenia wszczepia się pacjentom, u których wystąpił epizod nagłego zatrzymania krążenia (NZK) w mechanizmie migotania komór lub szybkiego częstoskurczu komorowego i wiadomo, że jest duże prawdopodobieństwo powtórnego wystąpienia takiego epizodu – mówimy wtedy o wszczepieniu ICD w prewencji wtórnej.
Wieloletnia obserwacja i badania kliniczne pozwoliły wytypować do wszczepienia również tych chorych, u których jest bardzo wysokie prawdopodobieństwo nagłego zatrzymania krążenia pomimo, że nie miało ono jeszcze miejsca – u takich chorych mówimy o prewencji pierwotnej.

Jak zbudowany jest kardiowerter-defibrylator?
Kardiowerter to mały komputer zasilany z wewnętrznej baterii, który nieprzerwanie monitoruje pracę serca i potrafi wykryć groźne dla życia, szybkie arytmie. Każdy kardiowerter jest jednocześnie stymulatorem (rozrusznikiem) i w razie potrzeby potrafi również pobudzać do pracy serce, które działa zbyt wolno (bradykardia) lub przestało pracować zupełnie (asystolia).
Wszczepiany system oprócz samej puszki kardiowertera, składa się z jednej lub więcej elektrod. Elektrody to cienkie, elastyczne, przewody których jeden koniec połączony jest z urządzeniem, a drugi umieszcza się poprzez żyły, wewnątrz serca. Elektrody defibrylujące są bardziej złożone od elektrod stymulujących, ponieważ posiadają oprócz części niskoenergetycznej używanej do stymulacji i „obserwacji serca”, również część wysokoenergetyczną. Obwód wysokoenergetyczny elektrody to jeden lub dwa odizolowane pierścienie (ang. Coile), przez które urządzenie może dostarczyć do serca terapię wysokoenergetyczną (szok).

Jak działa kardiowerter-defibrylator?
Dzięki elektrodzie umieszczonej w komorze, kardiowerter „widzi” co dzieje się w sercu i może nieprzerwanie monitorować jego pracę. Urządzenie posiada specjalne algorytmy, które potrafią analizować rytm i zaklasyfikować go do wolniejszych lub groźnych szybkich arytmii komorowych. Jeśli kardiowerter-defibrylator rozpozna którąś z arytmii, wdraża leczenie zaprogramowane dla tego typu arytmii. Każde wszczepione urządzenie jest precyzyjnie programowane przez lekarza, tak by umiało rozpoznać arytmie u konkretnego pacjenta. U większości pacjentów arytmie różnią się częstością i rodzajem rytmu. Dla każdego pacjenta dobiera się też zestaw terapii, które urządzenie będzie dostarczać dla różnych typów arytmii.
Oprócz algorytmów do rozpoznawania arytmii komorowych, urządzenie jest wyposażone w specjalne dyskryminatory, które maja za zadanie rozpoznać arytmię nadkomorową, która nie powinna być leczona przez urządzenie terapią wysokoenergetyczną.
Kardiowerter-defibrylator dysponuje czterema typami terapii. Dwie terapie wysokoenergetyczne to kardiowersja i defibrylacja oraz dwie niskoenergetyczne: stymulacja i stymulacja antyarytmiczna (ang. ATP). Terapie wysokoenergetyczne to impuls o energii do 40 Jouli, którego napięcie może sięgać 850V. Pacjenci odczuwają taką terapie jako silne uderzenie lub szarpnięcie w okolicach klatki piersiowej, przez część pacjentów ocenianą jako bolesne.
Kardiowersja różni się od defibrylacji tym, że dostarczana jest synchronicznie do rytmu serca, jeśli natomiast rytm jest tak nieregularny, że nie można się z nim zsynchronizować, jak to ma miejsce w migotaniu komór, dostarczana jest defibrylacja. Przy wolniejszych arytmiach wykorzystuje się niskoenergetyczną stymulację antyarytmiczną (ATP), która jest bezbolesna i w większości przypadków okazuje się skuteczna.
Kardiowerter-defibrylator wyposażony jest w pamięć, w której urządzenie zapisuje wszystkie rozpoznane arytmie oraz dostarczane terapie, a także zbierane parametry służące do diagnostyki – np. zmienność rytmu serca, parametry elektrod, stan naładowania baterii, ewentualne zakłócenia w pracy, itp.

Jak długo działa bateria w kardiowerterze-defibrylatorze?
Urządzenie jest zasilane z baterii która jest zamknięta w szczelnej puszcze urządzenia. Przy normalnej pracy u większości pacjentów bateria wystarcza na 6-8 lat. Żywotność w dużej mierze zależy od częstości wyładowań wysokoenergetycznych. U pacjentów z dużą ilością epizodów arytmii przerywanych przez wyładowania, urządzenie trzeba będzie wymienić wcześniej. Kardiowerter to urządzenie, które ratuje pacjentom życie dlatego jest wyposażony w system ostrzegania o zbliżającym się niskim poziomie baterii, alarmując pacjenta dźwiękiem lub poprzez wibracje. Taki alarm nie oznacza, że bateria jest już wyczerpana, ale sygnalizuję potrzebę umówienia się w ośrodku wszczepiającym na planową wymianę urządzenia na nowe.
Więcej o wymianie przeczytasz w artykule Wszczepienie stymulatora / kardiowertera-defibrylatora.

Co wolno, a czego nie można robić, mając kardiowerter-defibrylator?

    Pacjenci z ICD mogą wykonywać zupełnie normalnie większość czynności np.:

  • uprawiać amatorsko sport, aktywnie wypoczywać
  • pracować
  • prowadzić aktywne życie seksualne
  • korzystać z telefonu komórkowego i większości urządzeń RTV/AGD
  • latać samolotem, podróżować

Warto przedyskutować z lekarzem wszelkie wątpliwości dotyczące nietypowych aktywności czy naszego życia zawodowego. W szczególności chodzi o sporty lub zawody wymagające dużego wysiłku fizycznego lub powodujące wzmożony stres.
Zawodowe prowadzenie samochodu po wszczepieniu ICD jest wykluczone, jednak pod pewnymi warunkami, u niektórych pacjentów lekarz może dopuścić amatorskie prowadzenie pojazdów.
Pacjenci z ICD powinni wiedzieć, że nadużywanie alkoholu często kończy się nieadekwatną terapią wysokoenergetyczną.

Kardiowerter-defibrylator to jak wspomnieliśmy urządzenie wysokoenergetyczne, jeśli zakłócenia elektromagnetyczne działające na ICD zostaną zinterpretowane jako arytmia, urządzenie może dostarczyć szok mimo, ze nie występuje arytmia. Z tego powodu pacjenci z wszczepionym ICD powinni mieć świadomość gdzie mogą występować silne pola elektromagnetyczne, tak by móc uniknąć nieadekwatnych terapii.

Skąd wiemy czy kardiowerter-defibrylator działa prawidłowo?
Kardiowerter-defibrylator to urządzenie które u większości pacjentów jedynie czuwa, analizując pracę serca. Z tego powodu pacjent nie jest w stanie samodzielnie stwierdzić czy urządzenie działa prawidłowo. Każdy kardiowerter po wszczepieniu jest testowany czy umie rozpoznać tachyarytmię i dostarczyć skuteczną terapię przywracającą pacjentowi naturalny rytm zatokowy.

Regularne kontrole w wyznaczonych okresach czasu (najczęściej co 3 albo 6 miesięcy) to jedyna metoda nadzoru nad prawidłowością pracy urządzenia, która powinna być bezwzględnie przestrzegana!

Jak wspomnieliśmy wcześniej, kardiowerter to urządzenie ratujące życie dlatego większość jest wyposażony w system ostrzegania pacjenta. W razie problemów z elektrodami, wyczerpującej się baterii lub innych zdarzeń, urządzenie alarmuje dźwiękiem lub poprzez wibracje. Warto poprosić lekarza, żeby w czasie kontroli zademonstrował jak wygląda taki alarm.

Każdy alarm, oraz każda terapia wysokoenergetyczna (wyładowanie/szok) wymagają wizyty kontrolnej i sprawdzenia przez lekarza.

Wszczepienie kardiowertera ma na celu szybkie dostarczenie terapii w momencie wystąpienia nagłego zatrzymania krążenia. Rozwój technologii przyczynia się do udoskonalania algorytmów kardiowerterów i wykorzystania do maksimum terapii których pacjent w ogóle nie czuje. Jednak nawet przy wyładowaniu, które nie jest przyjemne, każdy pacjent powinien mieć świadomość, że urządzenie właśnie uratowało mu życie.

Więcej informacji znajdziesz w artykułach:
Stymulator serca
Wszczepienie stymulatora / kardiowertera-defibrylatora

Podziel się artykułem ze znajomymi używając poniższych ikon.
Zapraszamy również na naszą stronę na Facebooku!

Oceń wpis:

1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (127 głosów, średnia: 4,03)
Loading...